Zespół naukowców Wydziału Biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego opracował metodę hodowli wrotków z rodzaju Lecane, które stanowią alternatywę w żywieniu narybku. Młode ryby karmione uzyskanym nową metodą wysokiej jakości pokarmem wykazywały wyraźnie wyższą przeżywalność i żywotność.
Najbardziej kluczowym momentem w życiu ryby, determinującym jej przyszłą kondycję, jest początkowy okres po wykluciu z jaja. Larwa zaczyna wtedy samodzielnie żerować. W tym okresie śmiertelność jest najwyższa, a procent przeżywalności wylęgu w ogromnym stopniu zależy od jakości dostarczonego pokarmu. Najprostszym sposobem jest użycie gotowego suchego pokarmu, który zgodnie z informacją od większości producentów, jest odpowiednio zbilansowany i przygotowany. Pomimo, iż w wielu przypadkach faktycznie pokarm ten jest doskonałej jakości, nie gwarantuje on odpowiedniego odżywiania. Najbardziej atrakcyjny dla młodego narybku jest pokarm żywy. Jednym z najczęściej stosowanych jest Artemia (rodzaj skorupiaków). Jednak ze względu na stosunkowo duże rozmiary (min. 425 µm) Artemia nie nadaje się do karmienia wylęgu drobnych ryb. W akwakulturach stosuje się też na masową skalę wrotki z rodzaju Brachionu. Często zooplanktonowe organizmy pozyskiwane są samodzielnie przez akwarystów ze zbiorników wodnych. Wiąże się to z ryzykiem wpuszczenia do akwarium niechcianych mikroorganizmów i innych szkodliwych zanieczyszczeń. Zespół naukowców z Wydziału Biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego opracował metodę hodowli wrotków z rodzaju Lecane, które stanowią doskonały pokarm dla narybku. Przez lata badane były różne modyfikacje składu pokarmu dla wrotków, które doprowadziły do uzyskanie wrotków o bardzo wysokiej jakości odżywczej. Młode ryby karmione Wrotkami hodowanymi zgodnie z opracowaną metodą wykazywały wyraźnie wyższą przeżywalność i żywotność! Wrotki jako organizmy zdolne do odżywiania się biofilmem i detrytusem, mogą pełnić rolę naturalnych czyścicieli zbiorników hodowlanych co stanowi ich dodatkową zaletę. Centrum Transferu Technologii CITTRU UJ poszukuje podmiotów zainteresowanych zastosowaniem wrotków z rodzaju Lecane jako pokarm dla narybku i w hodowlach innych zwierząt.
Więcej o technologii można dowiedzieć się tutaj.
English ver.
Rotifers for fish
The most crucial moment in the life of a fish, determining its future condition is the initial period after hatching from the egg. The larva begins to feed on its own. Mortality is highest during this period, and the hatching survival rate is highly dependent on the quality of the food provided. The easiest way is to use ready-made dry food, which, according to the information from most producers, is properly balanced and prepared. Although in many cases this food is indeed of excellent quality, it does not guarantee adequate nutrition. The most attractive for young fry is live food. One of the most commonly used is Artemia (a type of crustacean). However, due to its relatively large size (min. 425 µm), Artemia is not suitable for feeding fry of small fish. In aquaculture Brachionus, the genus of planktonic rotifers, is also used on a massive scale. Zooplankton organisms are often collected by aquarists themselves from water reservoirs. This carries the risk of intaking unwanted microorganisms and other harmful contaminants into the aquarium. A team of scientists from the Faculty of Biology of the Jagiellonian University has developed a method of breeding rotifers of the genus Lecane, which are excellent food for fry. Over the years, various modifications of rotifer food composition have been studied, which resulted in obtaining rotifers of very high nutritional quality. Young fish fed with rotifers bred following the developed method showed significantly higher survival and vitality! Rotifers, as organisms capable of feeding on biofilm and detritus, can act as natural cleaners of tanks, which is their additional advantage. The Centre for Technology Transfer CITTRU of the Jagiellonian University is looking for entities interested in using Lecane rotifers as food for fish as well as other animals.